Paastradities en -symbolen zijn in de loop van de tijd geëvolueerd, hoewel sommige al eeuwen bestaan.

Terwijl voor christenen Pasen de viering van de opstanding van Christus is, worden veel paastradities niet in de Bijbel gevonden. Het meest populair symbool van de christelijke feestdag, de paashaas, werd naar verluidt in Amerika geïntroduceerd door de Duitse immigranten die hun verhalen over een eierleggende haas brachten. Men denkt dat de versiering van eieren dateert uit ten minste de 13e eeuw, terwijl het ritueel van de paasparade nog oudere wortels heeft. Andere tradities, zoals het consumeren van paassnoepjes, behoren tot de moderne toevoegingen aan de viering van deze vroege lentevakantie.

De Bijbel maakt geen melding van een schepsel met lange oren en korte staart dat versierde eieren levert aan goed opgevoede kinderen op Paaszondag; niettemin is de paashaas een prominent symbool geworden van de belangrijkste feestdag van het christendom. De exacte oorsprong van dit mythische zoogdier is onduidelijk, maar konijnen, bekend als vruchtbare voortplantingsorganen, zijn een oud symbool van vruchtbaarheid en nieuw leven.

Volgens sommige bronnen arriveerde de paashaas voor het eerst in Amerika in de 18e eeuw met Duitse immigranten die zich in Pennsylvania vestigden en hun traditie van een eierleggende haas genaamd "Osterhase" of "Oschter Haws" vervoerden. Hun kinderen maakten nesten waarin dit wezen zijn gekleurde eieren kon leggen.

Uiteindelijk verspreidde het gebruik zich over de Verenigde Staten en breidden de paasochtendleveringen van het legendarische konijn zich uit met chocolade en andere soorten snoep en geschenken, terwijl versierde manden de nesten vervingen. Bovendien lieten kinderen vaak wortels weg voor het konijn voor het geval hij honger zou krijgen van al zijn huppelen.