In deze tijd van Corona kom ik niet meer zo vaak onder de mensen.

Eigenlijk helemaal niet meer. Een bliksembezoek aan de supermarkten is het hoogtepunt betreffende het samenkomen met andere mensen.

Dit is niet altijd even gezellig. Mensen schuilen zich achter mondmaskers of kijken je schuchter aan, bang dat je hen besmet. Dan heb je nog de mensen die zich helemaal niet bewust zijn van hun omgeving. Die gaan hun eigen gang, hebben een eigen beleid over de huidige wereld, en ze doen maar. Waar ik me eerst nog kon ergeren aan dit zwikkie mensen, haal ik nu mijn schouders op. Deze rebellerende menigte raken naar mijn idee nooit besmet met enig verstand.  

Naast de korte supermarktbezoeken kom ik alleen nog buiten voor het hardlopen. Op thuiswerkdagen trek ik na werktijd graag de hardloopschoenen aan. Ja, het corona-virus heeft ook sommigen op de been gekregen om te gaan hardlopen. Ik zie mensen puffend en hijgend in hun nieuwe hardloopschoenen voorbij strompelen en ik ben oprecht trots op deze mensen. Het maakt niet uit of je twee of nog niet eens één kilometer loopt, je bent in beweging in tegenstelling tot de anderen die thuis blijven zitten. Door de nieuwe hardlopers is het wel iets drukker in het groene Almere, maar er zijn voldoende parken en bossen om sportief te doen. 

Zo is het weer mogelijk om langs de noordzijde van de Noorderplassen te lopen of te fietsen, nu de brug tussen Schateiland en Oostvaardersdijk weer in gebruik is genomen, zonder een enorme omweg te moeten maken. We kunnen ons weer op een van de mooiste wandel- en fietspaden van Almere begeven. Het Lepelaarpad. Het is in de tegenwoordige tijd van corona iets moeilijker om op dit pad afstand te houden. Het pad is niet heel breed, zeg maar smal. Maar met wederzijds begrip en wanneer alle partijen vertrouwen op de gewenste afstand van anderhalve meter is er genoeg afstand mogelijk voor de gedisciplineerde stadsgenoten.